بنشاندی...ننشستی؟

درست شبیه صدای خنده های هم سوییتی ها در خوابگاه خالی،شبیه بوی گچ در کلاس های وایت بوردی،شبیه صدای موسیقی محو شده در فضای خانه ی خالی صبح پس از میهمانی...





+من به اتفاق هایی که عقلت میبیند و فراموش میشوند و اتفاق هایی که دلت میبیند و تا آخر عمر به دلت میمونه فکر میکنم..


+بیا تا حدیث دل بشنوی...(مرضیه یِ جان)