فهرست

فهرست،روایت گر انسان پس از جنگ،انسانی خالی از زمان و مکان،سرگشته و بی هویت.
قهرمان داستان رهبر ارکستری است که قصد ساختن قطعه ای برای مردگان دارد و در این مسیر با مردگان خود مواجه میشود،مردگانی که خاطراتشان او را از پا درآورده و به انزوا کشانده است.
خلاصه اینکه واااقعا عالیه...یک نمایش کامل و تاثیر گذار،تعداد اجراش محدوه و به شدت توصیه میشود.


+وقتی آدم ها میمیرن صداهاشون کجا میره؟

رضا_ثروتی
فهرست

یک.

زن با صورت در هم کشیده و چشمان نیمه باز،دست به سینه کنار خیابان ایستاده بود،آن شب آسمان مسلسل وار میبارید،درِ تاکسی زردی را باز کرد و با چابکی و نرمی خاصی داخل اتاقک تاکسی خزید،آنقدر خیس شده بود که قطره های آب از لبه ی پالتو اش به کف ماشین میچکید و صدا ی چک چک خفیفی ایجاد میکرد.کیفش را روی پایش گذاشت و به قطره های باران روی شیشه خیره ماند.

مردی که در فاصله ای کمتر از نیم متر از زن نشسته بود،با تردید و صدایی آهسته،نامش را صدا زد؛فلانی...

زن اعتنایی نکرد،اولین بار نبود که نامش را با صداهای مختلف میشنید و میفهمید صدا از جایی میان مغز و گوشش تولید شده و در سرش پیچیده است..

به یاد خانه ی پدری اش افتاد؛به یاد زمانی که پدر در خانه نبود و نجوای ذکر خواندنش بود،به یاد روزهایی که پله های طبقه ی پایین را دوان دوان بالا می آمد و بلند میگفت:بلههه پدر اینجانب در خدمت گزاری حاضر است و مادرش میگفت:بابا سرِ کاره.

مرد دوباره صدا زد:فلانی..

زن صورتش را به سمت او برگرداند.

_کجایی دختر؟هنوز مالیخولیا داری؟هنوز درگیری؟

زن که هاج و واج مانده بود،آب روی مژه هایش را پاک کرد و ناگهان زد زیر خنده...