This Friday

خسته، خیس و باران خورده با سینه‌ای غبار آلودم تو پاکم کن از غبار، از خستگی، از اشک.

بسیار از تو‌گفته ام، بسیار از تو نشنیده ام. بسیار از تو نوشته و هیچ از تو نخوانده ام. حالا که خواندن و نوشتن نمیدانم، حالا که گنگ ام و ناشنوا برایم داستان‌های زیبا بخوان. نزدیکتر بیا لب‌هایت را روی پیچ و تاب استخوان شکننده گوشهایم بگذار و فریاد بزن. نه، با زمزمه‌هایت این جانوار از حال رفته در این چاه به خواب عمیق‌تری فرو میرود. حالا مستم کن و به حرف وادارم کن...و سپس مرا بخوابان، برای ابد.